Gonorrhoea in Poland in 2021.

BACKGROUND

The incidence of gonorrhoea at the European level increased over 2012-2019, decreased in 2020, and then reached higher values in 2021 than in 2019.

OBJECTIVE

Analysis in the descriptive epidemiology scheme of gonorrhoea notification in surveillance in Poland in 2021 (being the second year of the COVID-19 pandemic).

MATERIAL AND METHODS

Case-base data from surveillance of gonorrhoea were used: confirmed case (meeting laboratory criteria), probable (meeting clinical criteria and contact with confirmed case) and possible (only in Poland - physician diagnosed gonorrhoea, no information available for proper classification). Statistic Poland data was used to calculate the indicators. Data on patients treated in dermatology-venereology clinics between 2019-2021 were taken from the Bulletins of the Ministry of Health.

RESULTS

The incidence of gonorrhoea in Poland in 2021 was only a fraction of recorded in the EU/EEA (0.74 vs. 13.7/100000)-similar to the first pandemic year and were about half of those notified in the 2019 (the peak year; 281 vs. 522 cases). There were 15.5 men per one female (incidence: 1.6/100000 men, 0.1/100000 women). Every second case was among aged 25-34 (49.62%), every fourth-aged 35-44 (23.11%). Under 15, no cases were reported. The predominant site was the genitourinary (excluding missing data: 85.3%). The cases with missing information on transmision increased (49.1%; aged 45+: 72.0%, women: 76.5%). Delays in reporting data were identified (greater than in 2019, however, less than in 2020), ~17% cases were from 2019-2020. Dermatology-venerology clinics treated 385 people - less than in 2020, however, more than reported in epidemiological surveillance (vs. 281).

CONCLUSIONS

The COVID-19 pandemic has influenced on the surveillance system in Poland. There are difficulties in interpreting the epidemiological trend. It is necessary to: 1) intensify systemic solutions in the area of prevention, including sexual partners; 2) raise the awareness of healthcare professionals and sanitary inspection workers on the role of collecting epidemiological information.

WPROWADZENIE

Współczynnik zachorowalności na rzeżączkę na poziomie krajów europejskich wzrastał na przestrzeni lat 2012-2019, obniżył się w 2020, a następnie w 2021 osiągnął wyższe wartości niż w 2019.

CEL

Analiza w schemacie epidemiologii opisowej przypadków rzeżączki, które wykazano w ramach nadzoru epidemiologicznego w Polsce w 2021 (będącym drugim rokiem trwania pandemii COVID-19).

MATERIAŁ I METODY

Wykorzystano jednostkowe dane z nadzoru epidemiologicznego nad rzeżączką: przypadek potwierdzony (spełnienie kryteriów laboratoryjnych), prawdopodobny (spełnienie kryteriów klinicznych oraz kontakt z przypadkiem potwierdzonym) oraz możliwy (stosowany jedynie w Polsce - lekarz rozpoznał rzeżączkę, brak informacji pozwalających na właściwą klasyfikację). Do wyliczenia wskaźników użyto danych GUS. Dane o leczonych w poradniach skórno-wenerologicznych w latach 2019-2021 zaczerpnięto z Biuletynów Ministerstwa Zdrowia.

WYNIKI

Zapadalność na rzeżączkę w Polsce w 2021 stanowiła zaledwie ułamek odnotowywanej w UE/EOG (0,74 vs 13,7/100000), wartości były zbliżone do pierwszego pandemicznego roku i stanowiły około połowy tych wykazanych w szczycie zachorowań z 2019 (281 vs. 522 przypadków). Na jedno zachorowanie kobiety przypadało 15,5 mężczyzn (zapadalność: 1,6/100000 mężczyzn, 0,1/100000 kobiet). Co drugi przypadek dotyczył osób w wieku 25-34 lat (49,62%), co czwarty – w wieku 35-44 lat (23,11%). Poniżej 15 roku życia nie zgłoszono zachorowań. Zdecydowana większość dotyczyła zakażenia dróg płciowo-moczowych (wyłączając braki danych: 85,3%). Wzrosła liczba zgłoszeń pomijająca informację o drodze zakażenia (49,1%; wśród osób w wieku 45+: 72,0%, wśród kobiet: 76,5%). Zidentyfikowano opóźnienia w przekazywaniu danych (większe niż w 2019, jednakże mniejsze niż w 2020), ~17% przypadków to rzeżączki z lat 2019-2020. Poradnie skórno-wenerologiczne leczyły 385 osób z rzeżączką - mniej niż w 2020, jednakże więcej niż przypadków wykazanych w nadzorze epidemiologicznym (vs. 281).

WNIOSKI

Pandemia COVID-19 wpłynęła na system nadzoru w Polsce, co przełożyło się na utrudnienia w interpretacji trendu epidemiologicznego. Należy: 1) zintensyfikować systemowe rozwiązania w obszarze profilaktyki, w tym dla partnerów osób zakażonych; 2) podnieść świadomości pracowników ochrony zdrowia oraz inspekcji sanitarnej na temat istoty zbierania informacji epidemiologicznych.